Het Europese circus kost alsmaar meer geld
Het Europees parlement nam onlangs een resolutie aan waarin zij de omvang van de financiële, economische en sociale crisis en de gevolgen ervan voor de Unie en haar lidstaten evalueerde en analyseerde. Deze resolutie bevat maatregelen die de huidige crisis moet kunnen bestrijden en een nieuwe vermijden door een verbeterd Europees economisch beleid. Om te komen tot zo’n mondiale economisch beleidsstrategie raadpleegde de Europese ‘Bijzondere commissie financiële, economische en sociale crisis’ (CRIS) de nationale parlementen.
Senator Anke Van dermeersch, lid van de Commissie Financiën en Economie, wees daarom op een aantal belangrijke pijnpunten inzake de desbetreffende resolutie van het Europees Parlement. Het is inderdaad zo dat om nieuwe financiële crisissen te vermijden er nood is aan meer samenwerking in de verschillende beleidsdomeinen binnen de EU. Dit vooral om voor meer economische groei en stabielere begrotingen in de lidstaten te zorgen. Meer samenwerking mag echter niet impliceren dat ‘Europa’ meer macht moet krijgen ten koste van de nationale lidstaten.
De vraag naar meer middelen voor Europa, een Europese belasting of een gezamenlijke Europese financiering is voor het Vlaams Belang dan ook absoluut niet gewenst. De lidstaten hebben immers hun monetaire bevoegdheid aan de Europese Centrale Bank afgestaan, waardoor ze enkel nog over de fiscale bevoegdheden beschikken om hun nationaal beleid te voeren. Een verdere overdracht van deze bevoegdheden zou de soevereiniteit van de lidstaten en hun volkeren enkel verder aantasten.
Europa krijgt al meer dan genoeg geld
Europa krijgt nu reeds voldoende geld van de lidstaten. Er is echter dringend een rationalisering van de aanwending ervan nodig. Senator Van dermeersch verzette zich dan ook uitdrukkelijk tegen de enorme Europese spilzucht. Voor er nog maar kan nagedacht worden over meer middelen voor Europa zal er eerst een efficiënter gebruik van de huidige financiële middelen moeten komen. Om maar wat te noemen: de wekelijkse verhuis van de Europese instellingen tussen Brussel en Straatsburg is zinloos en kost handenvol geld.
De goede leerlingen betalen voor de slechte leerlingen
De Europese Unie wil bovendien Europese obligaties invoeren ter financiering en gezamenlijk beheer van de schuld. Dit komt echter neer op een subsidiëring van de budgettair nonchalantere lidstaten door degenen die een orthodox begrotingsbeleid voeren. In de praktijk zal de rente voor deze goede leerlingen stijgen en voor de slechte dalen. Dergelijke maatregel kan voor het Vlaams Belang pas overwogen worden als de budgettaire toestand van de lidstaten voldoende vergelijkbaar is. Bijvoorbeeld enkel voor de landen die voldoen aan de Maastrichtcriteria. (maximum 3% begrotingstekort en 60% schuld).
Zolang de nationale begrotingsresultaten, vooral de tekorten en de schuld, te ver uit elkaar liggen, komt iedere vorm van gezamenlijke financiering neer op een subsidiëring van de budgettair zwakkere lidstaten. Dat is volgens het Europees Verdrag zelfs expliciet verboden. Een gezamenlijke financiering of de uitgifte van Eurobonds kan dus maar voor die lidstaten die hun budgettaire toestand voldoende gesaneerd hebben.
Nog een bijkomende Europese belasting voor burgers en bedrijven? Nee, bedankt.
Het Vlaams Belang is ook van mening dat er geen sprake kan zijn van een bijkomende Europese belasting voor de Europese burgers en bedrijven. Fiscaliteit is een nationale bevoegdheid en moet dat blijven. Een Europese taks is dus uit den boze.
Ook een belasting op financiële transacties lost volgens senator Anke Van dermeersch niets op. Indien een dergelijke belasting niet wereldwijd toegepast wordt zullen de geldstromen zich enkel verplaatsen uit Europa. Bovendien zal dit niet enkel een invloed hebben op speculatie maar ook op andere, puur commerciële of reguliere, financiële transacties. Dit zal de economische activiteit afremmen.
Het bestrijden van speculatie is volgens senator Van dermeersch een drogreden om ook bonafide beleggers aan een nieuwe belasting op hun financiële transacties te onderwerpen.
Geen solidariteit zonder orde op zaken
Het Groei- en Stabiliteitspact dat de budgettaire discipline binnen de EU garandeert is alvast een stap in de goede richting. Deze Europese preventieve controle van de nationale begrotingen zal eventuele budgettaire ontsporingen vermijden.
In dit opzicht moet het volgens senator Anke Van dermeersch mogelijk worden om sancties op te leggen aan landen die weigeren tijdig hun ontspoorde budgettaire situatie te saneren. Er kan geen sprake zijn van een ‘free lunch’ voor die landen die geen orde op zaken willen stellen en dan maar rekenen op de solidariteit van de anderen.
