Jansens en co. organiseren de islamisering van Antwerpen in diversiteitsplan.

Op de gemeenteraad van juni stond een nieuw beleidsplan geagendeerd, het zogenaamde “Stadsplan diversiteit”. Met dit stadsplan wil het stadsbestuur het diversiteitsbeleid verder vorm geven. De nota gaat terecht uit van het feit dat er zich steeds meer vreemdelingen in Antwerpen vestigen. Dit is volgens het stadsbestuur een realiteit en een opportuniteit. De nota is echter eenzijdig. Over de witte vlucht wordt niet gesproken. Nochtans voelen steeds minder Antwerpenaren zich thuis in hun eigen stad. Gezinnen met jonge kinderen verlaten de stad omdat ze niet willen dat hun kinderen minder kwalitatief onderwijs genieten dan in de rest van Vlaanderen. In de meeste Antwerpse scholen zijn immers zoveel vreemdelingenkinderen aanwezig, dat de kwaliteit van het onderwijs inderdaad daalt.

Het “Stadsplan diversiteit” wil de allochtonen nog meer kansen bieden. Nog meer begeleiding in het onderwijs, nog meer kansen om een tewerkstelling te vinden, Het plan oppert zelfs dat werkgevers moeten verplicht worden om allochtonen in dienst te nemen om nog een contract bij de stad of het OCMW in de wacht te kunnen slepen. Vlaams Belang-gemeenteraadslid Wim Van Osselaer verwoordde op de gemeenteraad het standpunt van de fractie. Hij legde er de nadruk op dat het aantal gedwongen huwelijken en gezinsherenigingen dringend moet ingeperkt worden. Ook quota – of preferentiesystemen zoals in het in het stadsplan genoemd wordt – zijn uit den boze. Wim Van Osselaer concludeert: “Diversiteit werkt niet, ook niet met dwangmaatregelen. Hoe meer positieve discriminatie ten voordele van de allochtonen, hoe meer frustratie bij de Vlaamse meerderheidsbevolking. Antwerpen is niet van iedereen. Antwerpen is een Vlaams-Europese stad, die toebehoort aan de Vlaamse Antwerpenaren. Wie zich vestigt in onze stad is welkom op voorwaarde dat hij zich in het publieke leven aanpast aan onze cultuur. In plaats van diversiteit hebben we behoefte aan een leidcultuur”.