Vlaams Belang zeer ongerust over formateursnota

Eén van de weinige dossiers die al vrij gedetailleerd zijn uitgewerkt in de formateursnota is dat van de opdeling van het Brussels gerecht. Meteen is duidelijk dat verregaande toegevingen worden voorbereid ten behoeve van de Franstalige partijen. Vooreerst blijft de eigenlijke splitsing beperkt tot het parket. Het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde wordt gehandhaafd, zodat ook in de toekomst een autonoom politiebeleid voor Vlaams-Brabant (met de gouverneur als coördinator) onmogelijk blijft. Het Vlaams Belang herinnert eraan dat de burgemeesters van Halle-Vilvoorde in het verleden gepleit hebben voor een autonoom gerechtelijk arrondissement. Met deze evidente vraag wordt dus geen rekening gehouden. De Brusselse rechtbanken van eerste aanleg worden ingedeeld in Nederlandstalige en Franstalige zetels, maar niets wijst er op dat de bevoegdheid van de Franstalige rechtbank beperkt wordt tot het grondgebied van Brussel-19. Op basis van de voorliggende teksten, is het dus perfect mogelijk dat de rechten van de Franstaligen in Halle-Vilvoorde nog worden uitgebreid in plaats van ingeperkt. Dit zou volstrekt onaanvaardbaar zijn. In ruil voor de splitsing van het parket worden heel verregaande toegevingen gedaan inzake het hoofdstedelijk parket: de Franstaligen krijgen er 80% van alle magistraten! Een onaanvaardbaar hoog cijfer, dat nergens zijn gelijke kent in Brussel. Ook zal de procureur in de toekomst altijd een Franstalige zijn. Bovendien moet in dat “tweetalige” parket nog slechts één derde van alle magistraten het bewijs leveren van de kennis van de andere landstaal, waar dit vandaag nog twee derde is. De tweetaligheid van het Brussels parket zal er dus op achteruit gaan in plaats van vooruit. Dit is onbegrijpelijk en volstrekt onverdedigbaar. Voor het Vlaams Belang kan de voorliggende tekst onmogelijk als basis dienen voor welk gesprek dan ook. Het Vlaams Belang herinnert eraan dat in het Vlaams regeerakkoord van 2004 uitdrukkelijk vermeld stond dat de Vlaamse meerderheidspartijen (CD&V/N-VA, VLD en SP.A.-Spirit) meteen wetsvoorstellen tot splitsing zouden indienen van de kieskring én van het gerechtelijk arrondissement. Dit laatste is evenwel nooit gebeurd. De Vlaamse meerderheidspartijen hebben nooit de moeite gedaan om een gezamenlijk standpunt uit te werken en pleegden dus woordbreuk. Vandaag zien we de gevolgen van deze onvoorstelbare nalatigheid.